جعل با استفاده از رتوش کردن تصاویر
یکی دیگر از روش های جعل تصاویر رتوش کردن آن است.
رتوش کردن تصاویر می تواند یک نوع کمتر آسیب رسان از جعل تصویر دیجیتال در نظر گرفته شود که به طور عمده یک تصویر را تغییر نمی دهد، اما در عوض ویژگی خاصی از تصویر را بهبود یا تقلیل می دهد.
در شکل زیر تصویر سمت چپ واقعی بوده و تصویر سمت راست حاصل رتوش کردن این تصویر می باشد، این تکنیک در میان ویرایشگرهای مجلات معروف بوده و تقریبا همه مجلات از این تکنیک برای بهبود ویژگی معینی از یک تصویر استفاده می کنند. چنان که آن تصویر جذاب تر شود صرف نظر از حقیقت چنین بهبودی این کار از نظر اخلاقی اشتباه است.
منبع
جعل تصاویر دیجیتال چیست؟
در جهان امروزی تصاویر و ویدیوها حامل های اصلی اطلاعات هستند، به این دلیل که مفهوم را راحتتر بیان می کنند. در نتیجه امروزه تصاویر و ویدیوها یک منبع گواهی در زندگی روزمره است. اگر تصویری که منبع یک گواهی است دستکاری شود آنگاه در بسیاری از کاربردها قابل استفاده نخواهد بود. از این رو نیاز مبرم به بررسی معتبر بودن تصاویر دیجیتال با عدم دسترسی به تصویر اصلی وجود دارد.
در دهه های اخیر به علت اتصال تعداد زیادی از کامپیوترهای شخصی به شبکه ی جهانی اینترنت، توزیع و استفاده ی آنها آسان شده است. داده های دیجیتالی نسبت به آنالوگ مزایای بیشتری دارد ولی یک نقطه ضعفی دارند و این است که به راحتی می توانند توسط افراد خبره یا افراد معمولی به کمک نرم افزارهای پردازش تصویر، دستکاری و مورد استفاده ی غیرمجاز قرار گیرند.
در عصر دیجیتال بخاطر دسترسی آسان به اینترنت، هر کسی می تواند عکسها را تغییر دهد و عکسهای ساختگی ایجاد کند. اگر یک عکسی که منبع گواه است تغییر پیدا کنند مشکلات زیادی را به دنبال دارد.
رشد سریع نرم افزارهای پردازش تصویر و پیشرفت در دوربینهای دیجیتال باعث افزایش دستکاری تصاویر بدون هیچ اثر آشکاری شده است.
منبع:
دانلود کشف جعل کپی-انتقال تصاویر دیجیتال در یک مرور کلی
جعل کپی-انتقال در تصاویر دیجیتال و کشف آن
جعل کپی-انتقال یکی از متداول ترین روش هایی است برای مخدوش کردن تصاویر. در این روش بخشی از تصویر اصلی کپی شده و به قسمت دیگری از همان تصویر انتقال داده می شود و چسبانده می شود. اینکار معمولا به منظور پنهان کردن جزئیات تصاویر انجام می شود.
در این روش جاعل سعی می کند تا با خود تصویر، تصویر جعلی را درست کند و در برابر تشخیص جعل از آن حفاظت کند. اینکه چه قطعه هایی از تصویر انتخاب شود بستگی به خود جاعل دارد و لزومی ندارد که حتما یک قطعه ی بزرگی از تصویر برای جعل استفاده شود بلکه می توان از قطعه های کوچکی استفاده کرد و آنها را در جاهای مختلفی قرار داد.
این تصاویر یک مثال از جعل کپی-انتقال است که قسمتی از زمینه کپی شده و به منظور مخفی کردن ناحیه خاصی از تصویر انتقال یافته و جاگذاری شده است.
از آنجایی که تصویر به عنوان مدرک در جرم شناسی، تحقیقات جنایی، اعمال حقوق، تصاویر پزشکی پرکاربرد است در نتیجه صحت اینگونه تصاویر خیلی مهم است.
هدف از تشخیص جعل احراز هویت یک تصویر است.
از آنجا که نواحی ناهموار تصویر، از خصوصیات رنگ مشابه برخوردار هستند ( که برای چشم انسان در جستجوی ناسازگاریهای درون تصویر غیرمحسوس است) از این نواحی به عنوان بخش های ایده ال جهت چعل کپی-انتقال استفاده می شود.
از عملیات محوسازی برای کاهش اثر اختلافات مابین ناحیه اصلی و ناحیه چسبانده شده استفاده می شود.
در این مثال تصوویر سمت چپ از طریق تکرار الگوهای دود، جعل شده است.
جعل کپی-انتقال دارای سابقه ی طولانی است. در قدیم اینکار جعل سخت بوده اما امروزه با تلاش کم و یا هیج چچیزی اینکار امکان پذیر است. با توجه به تهیه ی تصویر، پردازش و دستگاههای متعدد مقرون به صرفه و بسیار با استفاده از ابزارها می توانند اینکار را انجام دهند. بنابراین بدون هیچ مشکلی و به سرعت می توان به تغییر تصاویر بدون هیچ نشانه ی بصری اینکار را انجام داد.
این وضعیت همراه با انتقال گسترده از اینترنت انجام می شود. جامعه اعتماد به نفس خود را در تصاویر دیجیتال از دست داده است به ویژه هنگامی که آنرا به داده های حساس مانند پرونده های پزشکی، اخبار و ... استفاده می شود. در میان حوادث مختلف، جعل کپی-انتقال تاثیر زیادی بر اعتماد عموم مردم گذاشته است.
منبع:
A Survey of Partition-Based Techniques for Copy-Move Forgery Detection
روشهای تشخیص جعل
همانطور که گفته شد هدف از تشخیص جعل احراز هویت یک تصویر است. راهکار احراز هویت به دو دسته طبقه بندی می شود: 1)فعال 2)غیرفعال یا کور
1) فعال: از یک کد احراز هویت که در محتوای تصویر تعبیه شده است بهره می گیرند. این روش به منظور درج کد احراز هویت در درون تصویر، نیازمند سخت افزار یا نرم افزار خاص می باشد.
واکشف جعل فعال مانند واترمارکینگ و امضای دیجیتال است. این روش به علت مشکلات و محدودیت هایی که دارد مورد استفاده قرار نمی گیرد. در سال های اخیر برای کشف جعل تصاویر به روش کور توجه زیادی شده است.
2) کور: این تکنیک بر این فرض استوار است که با وجود اینکه ممکن است جعل تصویر هیچ سرنخ بصری بر جای نگذارد اما حتما باعث می شود که انسجام تصویری را بر هم بزند و ناسازگاری به وجود آورد، از این ناسازگاری ها می توان جعل را تشخیص داد. این تکنیک نیازی به پیشینه ی تصویر ندارد، این روش اطلاعات را در تصویر جاساز نمی کند و مناسبتر و آسانتر است.
روش غیرفعال و یا همان کور خود دارای تکنیک های متعددی برای رفع این مشکل است مانند تکنیک های مبتنی بر بلاک بندی و تکنیک های مبتنی بر خوشه بندی که هر کدام از این تکنیک ها دارای روشهای مختلفی است.
اما به غیر از جعل کپی-انتقال روش های دیگری هست که در ادامه به آن می پردازیم.
منبع:
Copy-move forgery detection and localization by means of robust clustering withJ-Linkage
در پستهای بعد 4 مورد از تکنیک تشخیص جعل کور (غیرفعال) بیان شده است.
جعل با استفاده از پیوند زنی
